Endometrioza to nieuleczalna, ale możliwa do opanowania choroba ginekologiczna.
Występuje, gdy implanty endometrium, składające się z tkanki normalnie znajdującej się w macicy, występują w innych obszarach ciała.
Ponieważ tkanka nadal się zagęszcza, rozkłada się, reaguje na hormony cyklu menstruacyjnego i krwawią podczas cyklu miesiączkowego, endometrioza formuje się głęboko w ciele.
Blizna i zrosty tworzą się, co może powodować fuzję narządów i zmiany anatomiczne.
Uważa się, że endometrioza dotyka około 11 procent kobiet w Stanach Zjednoczonych w wieku od 15 do 44 lat.
Szybkie fakty dotyczące endometriozy
Oto kilka kluczowych punktów dotyczących endometriozy. Więcej informacji znajduje się w głównym artykule.
- Endometrioza dotyka od 6 do 10 procent kobiet w wieku rozrodczym na całym świecie.
- Stan wydaje się być obecny w rozwijającym się płodzie, ale uważa się, że poziomy estrogenu w okresie dojrzewania wyzwalają objawy.
- Objawy są na ogół obecne w okresie reprodukcyjnym.
- Większość kobiet przechodzi niezdiagnozowaną diagnozę, aw Stanach Zjednoczonych diagnoza może zająć około 10 lat.
- Alergie, astma, wrażliwość chemiczna, choroby autoimmunologiczne, zespół chronicznego zmęczenia, fibromialgia, rak piersi i rak jajnika są powiązane z kobietami i rodzinami z endometriozą.
Czym jest endometrioza?
Tkanka endometrium składa się z gruczołu, komórek krwi i tkanki łącznej. Zwykle rośnie on w macicy, przygotowując wyściółkę macicy do owulacji.
Implanty endometrium to nagromadzenia tkanki endometrium, które rosną w lokalizacjach poza macicą.
Kiedy rosną poza macicą, nazywa się to endometriozą.
Mogą rozwijać się w dowolnym miejscu ciała, ale zwykle występują w okolicy miednicy.
Mogą wpływać na:
- jajniki
- jajowody
- otrzewnej
- węzły chłonne
Zwykle ta tkanka jest wydalana podczas menstruacji, ale przemieszczona tkanka nie może tego zrobić.
Prowadzi to do fizycznych objawów, takich jak ból. W miarę jak zmiany powiększają się, mogą wpływać na funkcje organizmu. Na przykład jajowody mogą być zablokowane.
Ból i inne objawy mogą wpływać na różne obszary życia, w tym na zdolność do pracy, koszty opieki medycznej i trudności w utrzymywaniu relacji.
Objawy
Inne schorzenia, takie jak zapalenie narządów miednicy mniejszej (PID), torbiele jajników i zespół jelita drażliwego (IBS) mogą naśladować objawy endometriozy.
Objawy endometriozy obejmują:
- Ciężkie skurcze menstruacyjne, nie związane z NLPZ
- Długotrwałe bóle w dolnej części pleców i miednicy
- Okresy dłuższe niż 7 dni
- Ciężkie krwawienie miesiączkowe, gdy pad lub tampon wymaga zmiany co 1 do 2 godzin
- Problemy jelitowe i moczowe, w tym ból, biegunka, zaparcia i wzdęcia
- Krwisty stolec lub mocz
- Nudności i wymioty
- Zmęczenie
- Ból podczas stosunku
- Plamienie lub krwawienie między okresami
Ból jest najczęstszym objawem endometriozy, ale nasilenie bólu nie zawsze koreluje z zasięgiem choroby.
Ból często ustępuje po menopauzie, gdy organizm przestaje produkować estrogeny. Jednakże, jeśli terapia hormonalna jest stosowana w okresie menopauzy, objawy mogą się utrzymywać.
Ciąża może tymczasowo łagodzić objawy.
Komplikacje
Komplikacje obejmują:
- bezpłodność, która może dotknąć 50 procent osób z tą chorobą.
- zwiększone ryzyko rozwoju raka jajnika lub gruczolakoraka związanego z endometriozą
- torbiele jajników
- zapalenie
- blizna i rozwój adhezji
- powikłania jelitowe i pęcherzowe
Ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem na temat objawów, aby uniknąć przyszłych komplikacji.
Leczenie
Chirurgia jest możliwa, ale zwykle bierze się pod uwagę tylko wtedy, gdy inne metody leczenia nie są skuteczne.
Inne opcje obejmują:
Leki przeciwbólowe: niesteroidowe leki przeciwzapalne dostępne bez recepty (OTC), takie jak ibuprofen (Advil, Motrin IB, inne) lub leki na receptę do leczenia bolesnych miesiączek.
Hormony: Leczenie może obejmować terapie hormonalne, takie jak hormonalna kontrola urodzeń, agoniści i antagoniści hormonu uwalniającego gonadotropinę (Gn-RH), medroksyprogesteron (Depo-Provera) lub danazol. Można również zalecić umieszczenie wkładki domacicznej (IUD).
Operacja: Początkowa operacja będzie próbować usunąć obszary endometriozy, ale może być konieczna histerektomia z usunięciem obu jajników.
Leczenie płodności: Ciąża może być zalecana poprzez zapłodnienie in vitro (IVF).
Zarządzanie objawami w domu
Uzupełniające i alternatywne terapie mogą obejmować akupunkturę, chiropraktykę i ziołolecznictwo, ale niewiele jest dowodów na to, że są one skuteczne.
Unikanie kofeiny może pomóc w zmniejszeniu bólu, ponieważ kofeina może pogarszać objawy.
Ćwiczenia, takie jak chodzenie, mogą zmniejszyć ból i spowolnić postępy choroby, zmniejszając poziom estrogenu.
Ważne jest, aby monitorować objawy, z powodu długotrwałych powikłań endometriozy. Nieznany ból lub nieoczekiwane krwawienie należy zgłaszać lekarzowi.
Chociaż obecnie nie ma lekarstwa na endometriozę, większość kobiet jest w stanie złagodzić ból objawów i nadal będzie mogła mieć dzieci.
Diagnoza
Rozpoznanie może być trudne, ponieważ nie ma jednego testu do oceny.
Jedynym sposobem, aby naprawdę potwierdzić stan, jest operacja laparoskopowa.
Chirurgiczna laparoskopia jest procedurą minimalnie inwazyjną, w której cienka, oświetlona rurka z dołączoną miniaturową kamerą, nazywana laparoskopem, jest wprowadzana przez małe nacięcie w okolicy miednicy.
Diagnoza może być podzielona na kategorie:
- Etap 1: Zmiany są minimalne i izolowane
- Etap 2: Zmiany są łagodne.Może być kilka i możliwe są zrosty.
- Stadium 3: Zmiany są umiarkowane, głębokie lub powierzchowne z wyraźnymi zrostami
- Etap 4: Zmiany są liczne i poważne, zarówno powierzchowne, jak i głębokie, z widocznymi zrostami.
Rozpoznanie może zająć wiele lat.
Inne możliwe strategie diagnostyczne obejmują badanie miednicy, obrazowanie radiologiczne za pomocą ultradźwięków lub rezonansu magnetycznego (MRI) oraz stosowanie pewnych leków, w tym kontroli urodzeń lub agonistów hormonu uwalniającego gonadotropiny (GnRH).
Dieta
Podjęto kroki dietetyczne dotyczące radzenia sobie z bólem i skutkami endometriozy.
Badanie z 2004 r. Sugeruje, że brązowe wodorosty o nazwie bladderwrack mogą mieć działanie obniżające estrogen u kobiet. Może to zmniejszyć tempo wzrostu endometriozy.
Jeden z autorów przedstawił studium przypadku, w którym zastosowano dietę o niskiej zawartości węglowodanów ulegających fermentacji w krótkim łańcuchu, aby zmniejszyć objawy endometriozy. Wykazano, że dieta ta działa na IBS, a ponieważ często występuje w endometriozie, może dieta będzie skuteczna dla osób z endometriozą.
Potrzebne są dalsze badania, ale próba takiego podejścia jest niewielka.
Wybory żywieniowe były również związane z rozwojem endometriozy. Badanie przeprowadzone w 2011 r. Sugerowało, że spożycie owoców zwiększa ryzyko endometriozy, a wyższe spożycie tłuszczów zmniejszyło ryzyko.
Wykazano również, że produkty mleczarskie zmniejszają ryzyko endometriozy, chociaż wyniki te nie były statystycznie istotne.
Jedzenie jogurtu, kiszonej kapusty i pikli lub znalezienie dobrego źródła probiotyków może pomóc w złagodzeniu objawów żołądkowo-jelitowych i zwiększeniu aktywności trawiennej.
Unikanie kofeiny może pomóc w zmniejszeniu bólu, ponieważ kofeina może pogarszać objawy.
Przyczyny
Dokładna przyczyna endometriozy nie jest obecnie w pełni zrozumiała.
Możliwe wyjaśnienia obejmują:
Problemy z przepływem menstruacyjnym: krew miesiączkowa wchodzi do jajowodów i miednicy zamiast pozostawiać ciało w zwykły sposób.
Wzrost komórek embrionalnych: Czasem komórki embrionalne wyściełające jamę brzuszną i miednicę rozwijają się w tkankach endometrium w tych jamach.
Rozwój płodu: Dane pokazują, że endometrioza może być obecna w rozwijającym się płodzie, ale uważa się, że poziomy estrogenów w okresie dojrzewania wywołują objawy.
Blizna chirurgiczna: Komórki endometrium mogą poruszać się podczas zabiegu, takiego jak wycięcie macicy lub c-odcinek.
Transport komórek endometrium: System limfatyczny transportuje komórki endometrium do różnych części ciała.
Genetyka: może istnieć dziedziczny składnik. Kobieta z bliskim członkiem rodziny, który ma endometriozę, jest bardziej narażona na rozwój endometriozy.
Hormony: Endometrioza jest stymulowana przez hormon estrogenowy.
Układ odpornościowy: Problemy z układem odpornościowym mogą zapobiec zniszczeniu tkanki endometrium poza macicy.
Czynniki ryzyka
Każdy może rozwinąć endometriozę, ale niektóre czynniki ryzyka zwiększają ryzyko.
Obejmują one:
- Wiek: Najczęściej występuje u kobiet w wieku od 30 do 40 lat
- Nulparentność: Nigdy nie rodzi
- Genetyka: Jeden lub więcej krewnych mających taki stan
- Historia medyczna: zakażenie miednicy mniejszej, nieprawidłowości w obrębie macicy lub stan zapobiegający wydalaniu krwi menstruacyjnej.
- Historia menstruacyjna: miesiączkowanie trwające dłużej niż 7 dni lub cykle menstruacyjne trwające krócej niż 27 dni.
- Kofeina, spożywanie alkoholu i brak ruchu: mogą podnosić poziom estrogenu.
Niektóre schorzenia związane są z endometriozą. Należą do nich alergie, astma i pewne wrażliwości chemiczne, niektóre choroby autoimmunologiczne, zespół chronicznego zmęczenia oraz rak jajnika i piersi.
Badacze odkryli powiązania między endometriozą a ekspozycją na niektóre związki chemiczne, w tym ftalany.
