Drodzy użytkownicy! Wszystkie materiały dostępne na stronie zostały przetłumaczone z innych języków. Chcemy przeprosić za jakość tekstów, mamy jednak nadzieję, że będą one przydatne. Pozdrawiamy, Administracja. E-mail: admin@plmedbook.com

Co to jest zwapniające zapalenie ścięgna i co je powoduje?

Zapalenie ścięgna jest chorobą spowodowaną gromadzeniem się wapnia w mięśniach lub ścięgnach. Jeśli wapń gromadzi się na danym obszarze, może odczuwać ból i dyskomfort.

Chociaż ten stan może wystąpić w innych częściach ciała, najczęstszym obszarem dla rozwoju zwyrodnieniowego zapalenia ścięgien jest mankiet rotatorów. Jest to grupa mięśni i ścięgien, które zapewniają siłę i stabilność górnej części ramienia i barku.

Chociaż leki lub fizykoterapia, lub ich kombinacja, mogą zazwyczaj skutecznie leczyć chorobę, w niektórych przypadkach może być konieczna operacja.

W tym artykule przyjrzymy się, jak rozpoznać zwapnienie zwyrodnieniowe i jego przyczyny, a także informacje na temat leczenia i powrotu do zdrowia.

Objawy

Zapalenie ścięgna zwapnień może powodować ból ramion

Większość ludzi odczuwa ból barku i dyskomfort, gdy rozwija się wapniowe zapalenie ścięgna.

Ból spowodowany zwapnieniem ścięgna zwykle koncentruje się w przedniej lub tylnej części ramienia osoby i w dół w ramię.

Niektóre osoby mogą odczuwać poważne objawy. Mogą nie być w stanie poruszyć ręką, a ból może zakłócać sen.

Ponieważ osady wapnia gromadzą się stopniowo, ból odczuwany przez pacjenta może nagle nastąpić lub zwiększać się powoli i stopniowo.

Te trzy etapy są znane jako:

  • Wstępne zwapnienie. Ciało ulega zmianom komórkowym w obszarach, w których wapń w końcu się odbuduje.
  • Etap wapnienia. Wapń uwalnia się z komórek i zaczyna się gromadzić. Podczas tego etapu organizm ponownie wchłania wapń, który jest najbardziej bolesną częścią procesu.
  • Etap postkalcyfikacji. Złoże wapnia znika, a jego miejsce zajmuje zdrowe ścięgno.

Jednak możliwe jest, aby stan bez żadnych zauważalnych objawów.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Lekarze nie mogą powiedzieć na pewno, dlaczego niektórzy ludzie są bardziej podatni niż inni na zwapniałe zapalenie ścięgien.

Zapalenie ścięgna jest częstsze u dorosłych w wieku od 40 do 60 lat, a kobiety częściej doświadczają tej choroby niż mężczyźni.

Nagromadzenie złogów wapnia może być związane z jednym z następujących czynników:

  • starzenie się
  • uszkodzenie ścięgien
  • brak tlenu w ścięgnach
  • genetyka
  • nieprawidłowa aktywność tarczycy
  • komórki rosną nienormalnie
  • chemikalia wytwarzane przez organizm w celu zwalczania stanów zapalnych
  • choroby metaboliczne, w tym cukrzyca

Diagnoza

Jeśli ból lub dyskomfort w ramionach nie ustąpi, lekarz powinien to sprawdzić. Podczas wizyty lekarz zapyta o objawy i historię choroby.

Lekarz przeprowadzi badanie przedmiotowe, aby sprawdzić, czy zakres ruchu się zmienił i jak silny jest ból.

Lekarz, który podejrzewa wapniowe zapalenie ścięgna, zwykle wymaga badań obrazowych, które ujawnią jakiekolwiek złogi wapnia lub inne nieprawidłowości w stawie.

Rentgen może pomóc zidentyfikować duże nagromadzenia wapnia. Badanie ultrasonograficzne może ujawnić mniejsze osady, które mogło przeoczyć prześwietlenie.

Wielkość złogów wapnia stwierdzona podczas tych testów wpłynie na plan leczenia.

Możliwości leczenia

terapia szokowa przy zapaleniu ścięgna zwapniającego

Leki i fizykoterapia mogą być zwykle stosowane w leczeniu zapalenia ścięgna zwapniającego.

Typowe leki przepisywane w celu leczenia tego stanu obejmują niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), które są również dostępne bez recepty.

Lekarz może również przepisać zastrzyki kortykosteroidami, które mogą pomóc w zmniejszeniu bólu i obrzęku.

Inne terapie, które mogą pomóc złagodzić objawy zapalenia ścięgna zwapniającego obejmują:

Terapia falą uderzeniową pozaustrojową (ESWT)

ESWT obejmuje małe ręczne urządzenie, które dostarcza mechaniczne wstrząsy do ramienia osoby, blisko miejsca, w którym nagromadziły się osady wapnia. Te wstrząsy mogą rozbić depozyty.

Leczenie zwykle odbywa się raz w tygodniu przez 3 tygodnie.

Im wyższa częstotliwość tych wstrząsów, tym bardziej skuteczne. Wstrząsy mogą być bolesne, a lekarz może dostosować poziom, aby zapewnić, że dana osoba może je tolerować.

Terapia promieniami uderzeniowymi (RSWT)

Ta procedura jest bardzo podobna do ESWT i obejmuje ręczne urządzenie, które dostarczy szok o niskiej i średniej energii do ramienia, w którym powstał wapń.

Terapia ultradźwiękowa

Podczas ultradźwięków terapeutycznych lekarz użyje ręcznego urządzenia, które kieruje falą dźwiękową o wysokiej częstotliwości, w której zbudowano depozyt w celu rozbicia go. Ta procedura jest zwykle bezbolesna.

Przezskórne igłowanie

Podczas tej procedury lekarz najpierw wykona znieczulenie miejscowe na dotkniętym obszarze przed użyciem igły do ​​wykonania otworów w skórze.

Lekarz usunie wtedy osady wapnia przez te otwory, zwykle za pomocą ultradźwięku, aby poprowadzić je do właściwych miejsc.

Chirurgia

Większość ludzi może oczekiwać, że ich wapniowe zapalenie ścięgna zostanie skutecznie leczone bez potrzeby operacji. Jednak około 10 procent ludzi tego potrzebuje. Istnieją dwa rodzaje operacji usunięcia złogów wapnia.

Otwarta operacja obejmuje lekarza wykonującego nacięcie skóry za pomocą skalpela. Następnie mogą ręcznie usunąć depozyt przez nacięcie.

Chirurgia artroskopowa polega na wykonaniu przez lekarza nacięcia, w którym wstawią niewielki aparat. Kamera pomaga prowadzić lekarza do miejsca, w którym zgromadziły się osady, dzięki czemu można je dokładniej usunąć.

Poprawa

Fizjoterapia leczy zwapnienie ścięgna

Fizjoterapia jest zalecana osobom z umiarkowanymi lub cięższymi postaciami stanu. Nacisk zostanie położony na wykonywanie delikatnych ćwiczeń, aby złagodzić dyskomfort i pomóc w odzyskaniu pełnego zakresu ruchu.

Niektórzy uważają, że całkowicie wyzdrowiał w ciągu tygodnia. Inni mogą nadal odczuwać ból i dyskomfort, który ogranicza ich ruchy i czynności.

Jeśli operacja jest konieczna, czas powrotu do zdrowia będzie zależał od liczby, lokalizacji i wielkości złogów wapnia oraz rodzaju operacji. Otwarta operacja ma dłuższy czas powrotu do zdrowia niż operacja artroskopowa.

Lekarz może zalecić pacjentowi noszenie chusty przez kilka dni po zabiegu chirurgicznym, aby wspomóc bark, jeśli został uszkodzony.

Fizjoterapia może również trwać dłużej po operacji otwartej, a osoba może liczyć na fizjoterapię przez około 6 do 8 tygodni. Po zabiegu artroskopowym poprawę odczuwania dyskomfortu i ruchów można odczuwać po 2 do 3 tygodniach.

Perspektywy

Zapalenie ścięgna zwapnień może powodować ból i dyskomfort oraz ograniczać zakres ruchu osoby, chociaż niektóre osoby nie odczuwają żadnych objawów.

Większość przypadków jest leczona lekami przeciwbólowymi i szybkimi, prostymi zabiegami, które mogą odbywać się w gabinecie lekarskim. Cięższe przypadki mogą wymagać operacji, a następnie fizykoterapii.

Zapalenie ścięgna może samo znikać bez żadnego leczenia. Zignorowanie tego stanu nie jest jednak zalecane, ponieważ może prowadzić do komplikacji, takich jak łzy rotatorów i zamrożone ramię.

Po zniknięciu zwyrodnieniowego zapalenia ścięgna nie ma dowodów sugerujących, że powróci. Ale ludzie powinni być świadomi stanu i zgłaszać lekarzowi wszelkie nowe objawy bólu.

PLMedBook