Szkarlata gorączka lub szkarlatyna to choroba z charakterystyczną różowoczerwoną wysypką.
Dotyczy to głównie dzieci. Pozostawiony bez leczenia może czasami prowadzić do poważnych powikłań.
W przeszłości była to poważna choroba wieku dziecięcego, ale nowoczesne antybiotyki sprawiły, że stała się ona znacznie rzadsza i mniej groźna.
Jednak zdarzają się sporadyczne i znaczące epidemie.
Dzieci w wieku od 5 do 15 lat mają wyższe ryzyko zachorowania na szkarlatynę niż inne grupy wiekowe. Około 80 procent przypadków występuje u dzieci poniżej 10 lat.
Szybkie fakty dotyczące szkarlatyny
Oto kilka kluczowych punktów dotyczących szkarlatyny. Więcej szczegółów znajduje się w głównym artykule.
- Szkarlata gorączka jest teraz mniej powszechna niż w przeszłości, ale epidemie nadal występują.
- Bakteria wywołująca prątek jest również odpowiedzialna za szkarlatynę.
- Może być z powodzeniem leczony antybiotykami.
- Główne objawy to wysypka, ból gardła i gorączka.
Przegląd
Przegląd
Szkarlata gorączka jest spowodowana przez toksynę uwalnianą przez bakterie, ten sam organizm, który powoduje anginę.
Niewielki odsetek pacjentów z infekcją paciorkowcami, takich jak paciorkowiec lub liszajec, wykazuje gorączkę szkarłatną.
Innym terminem scarlatina jest często używane zamiennie z szkarłatną gorączką, ale scarlatina częściej odnosi się do mniej ostrej postaci.
Wczesne leczenie antybiotykami może zapobiec komplikacjom.
Objawy
Objawy
Objawy pojawiają się zwykle około 1 do 4 dni po początkowym zakażeniu. Pierwsze objawy szkarlatyny to zazwyczaj:
- czerwony, ból gardła, czasem z białymi lub żółtawymi plamami
- gorączka 101 Fahrenheita (38,3 Celsjusza) lub wyższa, często z dreszczami.
Wysypka pojawia się od 12 do 48 godzin po wystąpieniu pierwszych objawów.
Czerwone plamy pojawiają się na skórze. Te przekształcają się w delikatną różowoczerwoną wysypkę, która wygląda jak oparzenie słoneczne. Skóra jest szorstka w dotyku, jak papier ścierny.
Wysypka rozprzestrzenia się na uszy, szyję, łokcie, wewnętrzne uda i pachwinę, klatkę piersiową i inne części ciała.
Zwykle nie pojawia się na twarzy, ale policzki pacjenta zaczerwienią się, a obszar wokół ust staje się blady.
Jeśli szkło zostanie wciśnięte na skórę, wysypka zmieni kolor na biały.
Po około 6 dniach wysypka zwykle zanika. W łagodniejszych przypadkach wysypka może być jedynym objawem.
Inne możliwe objawy to:
- trudności z połykaniem
- Czuję się niedobrze
- bół głowy
- swędzenie
- nudności, wymioty, utrata apetytu i ból brzucha
- złamane naczynia krwionośne w fałdach ciała, na przykład pachy, pachwiny, łokcie, kolana i szyja, znane jako linie Pastii
- obrzęk węzłów chłonnych szyi lub węzłów chłonnych, które są delikatne w dotyku
- biała powłoka tworzy się na języku, który złuszcza się, pozostawiając czerwony i opuchnięty „truskawkowy” język
Jeśli wystąpią silne bóle mięśni, wymioty lub biegunka, lekarz będzie musiał wykluczyć inne możliwe przyczyny, takie jak zespół wstrząsu toksycznego (TSS).
Skóra dłoni i stóp będzie się łuszczyć nawet do 6 tygodni po ustąpieniu wysypki.
przyczyny
Przyczyny
Szkarlna gorączka jest spowodowana przez bakterię lub paciorkowce beta-hemolityczne grupy A, te same bakterie, które powodują anginę.
Kiedy bakterie uwalniają toksyny, pojawiają się objawy szkarlatyny.
Jak się rozprzestrzenia?
Szkarlata gorączka przenoszona jest przez płyny z ust i nosa. Kiedy osoba cierpiąca na szkarlatynę, kaszle lub kicha, bakterie stają się w powietrzu kropelkami wody.
Inna osoba może ją złapać, wdychając te kropelki lub dotykając czegoś, na co lądują kropelki, na przykład klamki drzwi, a następnie dotykając nosa i ust.
Dotknięcie skóry osoby zakażonej streptokokową skórą może również rozprzestrzeniać infekcję. Dzielenie się ręcznikami, kąpielami, ubraniami lub pościelą z osobą zarażoną zwiększa ryzyko.
Osoba z niedoborem szkarlatyny może być zakaźna przez kilka tygodni, nawet po ustąpieniu objawów.
Niektóre osoby nie reagują na toksyny. Mogą przenosić i przekazywać infekcje bez żadnych objawów. Tylko u tych, którzy reagują na toksyny, pojawią się objawy.
To sprawia, że trudno jest komuś powiedzieć, czy zostały ujawnione.
Rzadziej może dojść do infekcji poprzez dotykanie lub spożywanie skażonej żywności, zwłaszcza mleka.
Bakterie mogą się łatwiej rozprzestrzeniać wśród osób w bliskim kontakcie, na przykład w szkole, domu lub pracy.
diagnoza
Diagnoza
Lekarz może zazwyczaj zdiagnozować szkarlatynę, obserwując objawy przedmiotowe i podmiotowe.
Wymaz z gardła może pomóc w ustaleniu, które bakterie spowodowały zakażenie. Czasami zleca się również badanie krwi.
leczenie
Leczenie
Większość łagodnych przypadków szkarlatyny ustępuje w ciągu tygodnia bez leczenia.
Leczenie jest ważne, ponieważ przyspieszy to powrót do zdrowia i zmniejszy ryzyko powikłań.
Leczenie zwykle obejmuje 10-dniowy kurs doustnych antybiotyków, zwykle penicyliny.
Gorączka zwykle trwa od 12 do 24 godzin od przyjęcia pierwszego antybiotykoterapii, a pacjenci zwykle odzyskują się od 4 do 5 dni po rozpoczęciu leczenia.
Pacjenci uczuleni na penicylinę mogą zamiast tego przyjmować erytromycynę lub inny antybiotyk.
Ważne jest, aby przyjmować cały cykl antybiotyków, nawet jeśli objawy ustąpią przed zakończeniem. Jest to konieczne, aby pozbyć się infekcji i zmniejszyć ryzyko rozwoju zaburzeń poopresyjnych.
Jeśli pacjent nie zacznie czuć się lepiej w ciągu 24 do 48 godzin po rozpoczęciu leczenia antybiotykami, powinien skontaktować się z lekarzem.
Pacjent nie jest już zakaźny 24 godziny po rozpoczęciu antybiotyków, ale powinien pozostać w domu przez cały czas trwania antybiotyków.
Zarządzanie objawami w domu
Podczas monitorowania leczenia antybiotykami inne strategie mogą pomóc złagodzić objawy.
Ważne jest picie dużej ilości płynów, szczególnie jeśli nie ma apetytu. Środowisko powinno być chłodne.
Tylenol lub acetaminofen może pomóc złagodzić bóle i zmniejszyć gorączkę.
Balsam Calamine może pomóc zmniejszyć swędzenie.
powikłania
Komplikacje
Większość ludzi nie doświadcza powikłań, ale mogą wystąpić następujące objawy:
- infekcja ucha, w tym zapalenie ucha środkowego
- zapalenie płuc
- ropień gardła
- zapalenie zatok
- zapalenie nerek, ze względu na odpowiedź immunologiczną na bakterie Strep i prawdopodobnie długotrwałą chorobę nerek
- gorączka reumatyczna
- infekcje skóry
Możliwe są następujące komplikacje, ale bardzo rzadko:
- ostra niewydolność nerek
- zapalenie opon mózgowych, zapalenie błon otaczających mózg i rdzeń kręgowy
- martwicze zapalenie powięzi, poważna choroba żywiąca się mięsem
- zespół wstrząsu toksycznego
- zapalenie wsierdzia, infekcja wewnętrznej wyściółki serca
- infekcja kości i szpiku kostnego, znana jako zapalenie kości i szpiku
Kolejne ryzyko to pediatryczne autoimmunologiczne zaburzenia neuropsychiatryczne związane z infekcjami paciorkowcowymi (PANDAS).
Niektóre badania wykazały, że zakażenie bakteryjne strept może wywołać reakcję autoimmunologiczną, która pogarsza objawy niektórych zaburzeń wieku dziecięcego.
Obejmują one zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD), zespół Tourette’a i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).
Wzrost objawów zwykle mija po kilku tygodniach lub miesiącach.
zapobieganie
Zapobieganie
Najlepszymi sposobami zapobiegania przenoszeniu szkarlatyny i innych chorób zakaźnych są:
- izolacji lub trzymania się z dala od innych osób, w tym nie uczęszczania do szkoły
- natychmiast umyć lub wyrzucić zużyte chusteczki lub chusteczki i dokładnie umyć ręce ciepłą wodą z mydłem
- dokładne i częste mycie rąk ciepłą wodą z mydłem
- nie dzieląc się szklankami i naczyniami do jedzenia
- zasłanianie nosa i ust podczas kaszlu i kichania, za pomocą chusteczki do nosa lub kaszlu lub kichania do wnętrza łokcia
